Zanurzcie mnie w Niego
Zanurzcie mnie w Niego
jakby różę w dzbanek
po oczy,
po czoło,
po snop włosa jasnego -
niech mnie opłynie wkoło,
niech się przeze mnie toczy
jak woda całująca
Oceanu Wielkiego.
Niech zginie noc, poranek,
blask księżyca czy słońca,
lecz niech on we mnie wnika
jak skrzypcowa muzyka -
gdy mi do serca dotrze,
będę tym co najsłodsze,
Nim.-
Taki mam dziś rozkochany nastrój.. tak miło jak śnieg cichą kołderką świat otula. tak miło być miłością otulonym..
Pozmieniałam tu co nieco. Co myslicie? Czekam na opinie :) Chciała bym jeszcze dodać kilka elementów, np. złote myśli. ale nie wiem jak..
Postanowiłam zmienić moje życzenie z "żeby jakoś to było" na "żeby było lepiej", bo to jednak za bierne podejście do życia, za nijakie.. Jesień i zima potrwają jeszcze długo, więc trzeba coś zrobić z tym moim smętnym humorkiem żeby właśnie było lepiej. Na razie nie mam konkretnego pomysłu, ale ciagle myślę :) Jak by ktoś znał jakiś sposób na rozwianie jesiennego nastroju to może się podzieli?
Co za paskudny dzień :( jedyna miłą chwilą było przytulenie się po powrocie do domu do mojego pieska, malutkiej ciepłej istotki, która na powitanie zaczeła mnie lizać.
Dziś nic mi sie nie chciało, nic nie cieszyło, wszystko nudziło, praca wkurzała.. Pogoda ma chyba ogromny wpływ na moje samopoczucie..
Gdzieś na Bora-Bora napewno była bym teraz usmiechnięta.. Zresztą tam chyba ludzie cały czas się uśmiechają, nie to co u nas- smutne, zatroskane, zapatrzone w okno lub w gazety twarze w autobusach, na przystankach, na ulicach. Szarzy jak pogoda.. Ach.. Chyba jutro ubiorę różowy szalik..
Jak to jest, że czasem do szczęścia wystracza jedno słowo płynące prosto z serca, jeden uścisk, jeden dotyk. Dlaczego jednak nie zawsze? Czy jak sie z tego zrobi codzienność, przestanie zwracać uwagę, to przestaje dawać szczęście?...
Szczęście czasem ukrywa się w malutkich rzeczach, a może zawsze tylko nie zawsze je widzimy?
Czasem tak bardzo bym chciała by moje szczęście nie opuszczało mnie wcale, by było ze mną gdy sie budzę i gdy kładę spać. Ale jeszcze sie boję. Chyba jeszcze nie umiem walczyć z codziennością.